24 Kasım Öğretmenler Günü Kompozisyon Birinciliği Kazanan Öğrencimizin Yazısı

11.12.2012 1026

 

 

 kompoziyon

 

 

 

     

 

 

 

 

SERİ KATİLİN ÖĞRETMENİ

 

            İlk silahım elime verildiğinde küçük bir çocuktum. Sert bakışlı, uzun boylu bir adamdı bunu veren. Hiç bilmediğim bir yerde karşılaştım onunla. Sağ elinde tutuyordu. Sertçe baktı bana, göz göze geldik ve bakışları benimkileri deldi geçti. Sonra elindekini bana uzatıp "Al!" dedi. Korktum, alamadım. Çünkü o şeyin nasıl tutulacağını bile bilmiyordum.

            Ardından avcumu açtı ve –o andan itibaren elimden hiç bırakmayacak olduğum– silahımı küçük elime yerleştirdi. İlk anda hissettiğim duygular o kadar karmaşıktı ki... Onu elimden atıp kaçmak istedim fakat aynı zamanda o bana güç veriyordu. O an bir karar vermem gerektiğini anladım. Ya elimden o korkunç şeyi atıp kapıdan daha da küçülmüş bir çocuk olarak çıkıp gidecektim ya da silahıma sarılıp onun verdiği güçle büyüyecek ve küçük, çaresiz, muhtaç bir çocuk olmaktan kurtulacaktım. Bir kapıya baktım bir elimdekine... Kararımı verdim. Silahıma sarılıp büyük bir insan olacaktım. Hırs bürümüştü gözlerimi, azimli ve kararlıydım. Eğer kullanabilseydim o elimdeki silahla şimdiye dek öldürdüğümün iki mislini öldürebilirdim.

            Önümde uzun bir yol vardı, bunun farkındaydım. Bu yüzden hiçbir zaman acele edip bir sonraki adıma geçmek istemedim. Fakat öğrendiğim tekniği iyice öğrenene dek tekrar ettim.

            Bahsettiğim adam bana verdiği basit silahı nasıl tutacağımı, tetiğe ne şekilde basacağımı ve birkaç basit mermiyi gösterdi.

            Ondan sonra hayatımı tamamıyla şekillendiren, benim gerçekten başarılı olmamı sağlayan ve bunca yıl sonra bile hala teşebbüs ettiğim her cinayette beni destekleyen kadınla tanıştım. O bana daha kullanışlı ve etkili bir silah verdi. Daha sağlam mermileri gösterdi birinin anlatmasına gerek kalmadan doğru mermiyi doğru silaha nasıl koyabileceğime dair yöntemler anlattı. İlk atış denemelerim de onun gözetiminde oldu. Tabii o zamanlar hedefi tam tutturamıyordum ama o kadının her defasında beni destekleyip başaracağımı söylemesi sayesinde hiç hayal kırıklığına uğramadım.

            Ardından işinde uzmanlaşmış birçok kişiden eğitim alma şansım oldu. Azimle yoluma devam ettim. Başlarda çoğunlukla yapay hedefler belirledim kendime. Tek tük gerçek atışlar yaptığım oluyordu. Bahsettiğim kadın bu atışlarda da bana güç verdi hep. Eğitmenlerimin peşini bırakmamamı ve onlardan öğrenebildiğim kadar çok şey öğrenmemi söyledi. Her atışımda da onun bana aşıladıklarını hatırlayıp karalı davranıyordum.

            Bundan kısa bir süre sonra da yapay hedefleri kullanmayı bıraktım. Gerçek hedeflere yoğunlaştım. Öldürebildiğim kadar öldürdüm. Başardığım her cinayetten sonra daha da

İstiyordum. Fakat bir zaman sonra bu da bana yetmez oldu. Ben teker teker değil kitleler halinde öldürmek istiyordum. Yaptığım atışlar kitleleri tam on ikiden vurmalıydı.

            Bu isteğime de yine tecrübeli eğitmenlerim sayesinde ulaştım. Öldürdüm, öldürdüm, öldürdüm... Eğitmenlerimin desteğini aldıkça da devam ettim.

            Hala da devam ediyorum. Biliyorum ki bir gün bu da yetmeyecek bana. Çünkü ben bir seri katilim ve bu benim hayat tarzım haline gelmiş durumda. Silahımdan çıkan ateş hedefleri delip geçmeli ve geriye enkaz bile kalmayacak kadar paramparça etmeli. Ve ben şunu da biliyorum ki bu sorunuma da yine eğitmenlerim yani çok değerli öğretmenlerim yetişecek.

            Ben genç bir seri katilim! Hayır, aslında ben yazar olmak isteyen bir gencim. Kalemim yegâne silahım, mermilerim okuduğum kitaplar, silahımdan çıkan ateş düşüncelerim, hedefim insanların boş ve batıl inançlarını yıkmak ve kurbanlarım ise cehalet içinde kalmış beyinler...

            Ben kurbanı cehalet olan bir seri katilim. Fakat hiçbir şeyi tek başıma başarmadım. Silahımı bana veren öğretmenimdi, onu tanıdığım günden itibaren her zaman yanımda olan kadın yine başka bir öğretmenimdi. Bana hedefimi vurmayı öğreten yine bir öğretmendi.

            Kısacası benim başarıya ulaşmamı sağlayan onlarca insan var ve bu onlarca insanın hepsi de benim öğretmenimdi.

            O mukaddes insanlar iyi ki varlar. İyi ki onlar kadar değerli insanlar hala binlerce değerli insan yetiştirmeye devam ediyorlar.

            Bütün öğretmenlerin öğretmenler günü kutlu olsun! Tek silahı kalem olan ve kurbanları cehalet içindeki zihinler olan nice seri katiller yetiştirmeniz dileğiyle...

 

                                                          

          Afife METİN

                12C